спа́дчынніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спа́дчынніца спа́дчынніцы
Р. спа́дчынніцы спа́дчынніц
Д. спа́дчынніцы спа́дчынніцам
В. спа́дчынніцу спа́дчынніц
Т. спа́дчынніцай
спа́дчынніцаю		 спа́дчынніцамі
М. спа́дчынніцы спа́дчынніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́дчынніца ж. насле́дница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́дчынніца, ‑ы, ж.

Жан. да спадчыннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́дчынніца ж. Érbin f -, -nen; Náchfolgerin f -, -nen (прадаўжальніца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спа́дчыннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і спадкаемец.

|| ж. спа́дчынніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спа́дчынніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

heiress [ˈeəres] n. (to) спа́дчынніца, насле́дніца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Érbin

f -, -nen спа́дчынніца, насту́пніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

правопрее́мница праваперае́мніца, -цы ж., спадкае́мка, -кі ж.; спа́дчынніца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spadkobierczyni

ж. спадчынніца; наследніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

następczyni

ж.

1. наследніца;

2. спадчынніца; наступніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)