спадні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спадні́чны спадні́чная спадні́чнае спадні́чныя
Р. спадні́чнага спадні́чнай
спадні́чнае		 спадні́чнага спадні́чных
Д. спадні́чнаму спадні́чнай спадні́чнаму спадні́чным
В. спадні́чны (неадуш.)
спадні́чнага (адуш.)		 спадні́чную спадні́чнае спадні́чныя (неадуш.)
спадні́чных (адуш.)
Т. спадні́чным спадні́чнай
спадні́чнаю		 спадні́чным спадні́чнымі
М. спадні́чным спадні́чнай спадні́чным спадні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спадні́чны ю́бочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спадні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спадніцы; прызначаны для спадніцы. Праворныя Надзіны пальчыкі выхапілі са спаднічнай кішэнькі флакончык з духамі, і па пакоі разліўся знаёмы і дарагі мне бэзавы пах. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Жаночае адзенне ад пояса ўніз, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз.

Купіла новую спадніцу.

◊

Бегаць за спадніцай — заляцацца да жанчын.

Трымацца за спадніцу — быць у поўнай залежнасці ад жонкі (разм., неадабр.).

|| памянш. спадні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. спадні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ю́бочный

1. спадні́чны;

2. техн. ю́бачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)