спавіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спавіва́нне
Р. спавіва́ння
Д. спавіва́нню
В. спавіва́нне
Т. спавіва́ннем
М. спавіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спавіва́нне ср. пелена́ние, повива́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спавіва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спавіваць — спавіць.

2. Абл. Тое, чым спавіваюць дзіця. [Сёмка:] — А малое на ложку.. раскідае сваё спавіванне. Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаві́ць, спаўю́, спаўе́ш, спаўе́; спаўём, спаўяце́, спаўю́ць; спаві́ў, -віла́, -ло́; спаві́; спаві́ты; зак., каго (што).

1. Загарнуць дзіця ў пялёнкі і звязаць спавівачом.

С. дзіця.

2. Абвіць, аплесці чым-н.; абхапіць.

Сухое галлё спавіта павуціннем.

|| незак. спавіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спавіва́нне, -я, н.

|| прым. спавіва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пелена́ние спавіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упелёнывание спавіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Суві́сцяль ’падарунак, падарак (на хрысціны, вяселле)’ (іўеў., Сл. ПЗБ; віл., З нар. сл.; маладз., Гіл.). На славянскай глебе адпаведнікаў няма. Па лінгвагеаграфіі — запазычанне з балцкіх моў. Параўн. літ. výstyti ’спавіваць дзіця’, výstyklas ’пялёнка’, suvýtelis ’спавіванне’, лат. suovista ’пялёнка’; апошняе з suo‑ і vistit ’спавіваць’ (Мюленбах-Эндзелін, 3, 1139). Можна меркаваць, што першапачаткова слова азначала падарунак на хрысціны (звычайна кавалак палатна, магчыма, для спавівання дзіцяці), потым значэнне пашырылася да ’ўсялякі падарунак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

powicie

powici|e

н.

1. спавіванне;

2. пялёнкі, спавівічы;

3. перан. нараджэнне;

od ~a — ад нараджэння

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свива́ние

1. звіва́нне, -ння ср., віццё, -цця́ ср.;

2. сплята́нне, -ння ср., пляце́нне, -ння ср.;

3. сука́нне, -ння ср.;

4. скру́чванне, -ння ср.;

5. звіва́нне, -ння ср.;

6. спавіва́нне, -ння ср.; см. свива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)