со́ценная

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. со́ценная со́ценныя
Р. со́ценнай со́ценных
Д. со́ценнай со́ценным
В. со́ценную со́ценныя
Т. со́ценнай
со́ценнаю		 со́ценнымі
М. со́ценнай со́ценных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́ценны, ‑ая, ‑ае.

1. Разм. Вартасцю ў сто рублёў; сторублёвы. Соценны білет. / у знач. наз. со́ценная, ‑ай, ж. Ларывончык палез у кішэню, дастаў новенькую соценную і працягнуў яе Алімпе. Сабаленка.

2. Які складаецца са ста адзінак або які мае сто якіх‑н. адзінак. Пасярод стала, поруч з попельніцай, ляжала соценная пачка папярос. М. Ткачоў.

•••

Соценная вага — вага, на якой прадмет, што ўзважваецца, ураўнаважваецца ў сто разоў лягчэйшай гірай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ценны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́ценны со́ценная со́ценнае со́ценныя
Р. со́ценнага со́ценнай
со́ценнае		 со́ценнага со́ценных
Д. со́ценнаму со́ценнай со́ценнаму со́ценным
В. со́ценны (неадуш.)
со́ценнага (адуш.)		 со́ценную со́ценнае со́ценныя (неадуш.)
со́ценных (адуш.)
Т. со́ценным со́ценнай
со́ценнаю		 со́ценным со́ценнымі
М. со́ценным со́ценнай со́ценным со́ценных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́тенный

1. (сторублёвый) прост. сторублёвы;

со́тенный биле́т сторублёвы біле́т;

2. / со́тенные весы́ со́ценная вага́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́тня, -і, мн. -і, со́цень і со́тняў, ж.

1. Сто якіх-н. адзінак (прадметаў, рублёў і пад.).

Дзве сотні кніг.

Заплаціць не адну сотню за мэблю.

2. мн. Трэцяя ад канца лічба шматзначнага ліку.

3. звычайна мн. (со́тні, -яў), разм. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.

Сотні студэнтаў.

4. Вайсковае падраздзяленне, якое першапачаткова складалася са ста чалавек.

Стралецкая с.

Казацкая с. (падраздзяленне, якое адпавядае эскадрону).

|| памянш. со́ценька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж. (да 1 знач.; разм.).

|| прым. со́ценны, -ая, -ае (да 1 і 4 знач.).

С. білет.

Соценная вага (вага, на якой прадмет, што ўзважваецца, ураўнаважваецца ў сто разоў лягчэйшай гірай; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)