Со́сны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Со́сны
Р. Со́сен
Со́снаў
Д. Со́снам
В. Со́сны
Т. Со́снамі
М. Со́снах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Со́сны г.п. Со́сны, -наў мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сосны (в., цэнтр саўгаса «Любанскі», Любанскі р-н) 6/455 (к.), 456; 9/635

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сосны (в., Любанскі р-н) 4/197; 6/455 (к.), 456; 9/330 (к.), 635

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сосны,

вёска ў Любанскім р-не.

т. 15, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Сосны»,

акадэмічны навукова-тэхнічны комплекс пад Мінскам.

т. 15, с. 89

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сасна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сасна́ со́сны
сасны́
Р. сасны́ со́сен
со́снаў
Д. сасне́ со́снам
В. сасну́ со́сны
сасны́
Т. сасно́й
сасно́ю		 со́снамі
М. сасне́ со́снах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сосня́нский (от Со́сны) сасня́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Мець перавагу ў чым-н.; займаць пануючае становішча.

Тут пераважаюць сосны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́нкі, -ая, -ае.

1. Хуткі, імклівы ў руху.

Гонкая плынь ракі.

Г. човен.

2. Высокі і роўны (пра дрэвы).

Гонкія сосны.

|| наз. го́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)