со́ргавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́ргавы со́ргавая со́ргавае со́ргавыя
Р. со́ргавага со́ргавай
со́ргавае		 со́ргавага со́ргавых
Д. со́ргаваму со́ргавай со́ргаваму со́ргавым
В. со́ргавы (неадуш.)
со́ргавага (адуш.)		 со́ргавую со́ргавае со́ргавыя (неадуш.)
со́ргавых (адуш.)
Т. со́ргавым со́ргавай
со́ргаваю		 со́ргавым со́ргавымі
М. со́ргавым со́ргавай со́ргавым со́ргавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́ргавы со́рговый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́ргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сорга; зроблены, складаецца з сорга. Соргавыя крупы. Соргавы венік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́рга, нескл., н.

Паўднёвая травяністая расліна сямейства метлюжковых (злакаў) з мяцёлкавым суквеццем, ужыв. для ежы, на корм і для тэхнічных патрэб.

|| прым. со́ргавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́рговый со́ргавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)