сонцаў - Пошук

со́нцаў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	со́нцаў	со́нцава	со́нцава	со́нцавы
Р.	со́нцавага	со́нцавай со́нцавае	со́нцавага	со́нцавых
Д.	со́нцаваму	со́нцавай	со́нцаваму	со́нцавым
В.	со́нцаў (неадуш.) со́нцавага (адуш.)	со́нцаву	со́нцава	со́нцавы (неадуш.) со́нцавых (адуш.)
Т.	со́нцавым	со́нцавай со́нцаваю	со́нцавым	со́нцавымі
М.	со́нцавым	со́нцавай	со́нцавым	со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́нцаў

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	со́нцаў	со́нцава	со́нцава	со́нцавы
Р.	со́нцавага	со́нцавай со́нцавае	со́нцавага	со́нцавых
Д.	со́нцаваму	со́нцавай	со́нцаваму	со́нцавым
В.	со́нцаў (неадуш.) со́нцавага (адуш.)	со́нцаву	со́нцава	со́нцавы (неадуш.) со́нцавых (адуш.)
Т.	со́нцавым	со́нцавай со́нцаваю	со́нцавым	со́нцавымі
М.	со́нцавым	со́нцавай	со́нцавым	со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́нцаў, ‑ава.

Разм. Які належыць сонцу. І плод у сонцавым падоле за агаро[д]жай спеліць сад. Колас. Першыя краскі нясмела цягнуцца насустрач сонцаву воку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сонцаў Ф. 2/79