созна́ться (признаться) прызна́цца, сазна́цца;
на́до созна́ться трэ́ба прызна́цца;
нельзя́ не созна́ться не́льга не прызна́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сазна́цца сов. (признаться) созна́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прызна́цца сов.
1. призна́ться, созна́ться; (в любви) объясни́ться;
ён ~на́ўся ва ўсім — он призна́лся (созна́лся) во всём;
2. вводн. сл. призна́ться;
п., я спало́хаўся — призна́ться, я испуга́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неправота́ вінава́тасць, -ці ж.; несправядлі́васць, -ці ж.; няпра́вільнасць, -ці ж.; няслу́шнасць, -ці ж.; няпра́ўда, -ды ж.; (заблуждение) памы́лка, -кі ж.;
созна́ться в свое́й неправоте́ прызна́цца ў сваёй памы́лцы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)