сова́ть несов., разг.
1. со́ваць, усо́ўваць, засо́ўваць; (запихивать) запіха́ць, запі́хваць; (погружать, опускать) усо́ўваць, саджа́ць, уса́джваць;
сова́ть ве́щи в чемода́н со́ваць (запіха́ць, запі́хваць) рэ́чы ў чамада́н;
сова́ть ру́ку в во́ду саджа́ць руку́ ў ваду́;
2. (небрежно давать) ты́цкаць, со́ваць;
сова́ть кни́гу в ру́ки ты́цкаць (со́ваць) кні́гу ў ру́кі;
3. (давать взятку) падсо́ўваць;
4. (тыкать чем-н.) со́ваць, со́ўгаць, ты́цкаць;
◊
сова́ть нос со́ваць (утыка́ць) нос;
не суй нос не в свой вопро́с погов. у чужо́е про́са не ткні но́са; не твая́ пало́са — не тыч но́са; дзе сава́ і сыч, там но́са не тыч;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́ваць несов.
1. в разн. знач. сова́ть;
с. ру́кі ў кішэ́ні — сова́ть ру́ки в карма́ны;
с. кні́гі ў чамада́н — сова́ть кни́ги в чемода́н;
с. ха́бар — сова́ть взя́тку;
2. (с раздражением показывать) ты́кать;
3. (чем-л. во что-л.) сова́ть, ты́кать;
4. (перемещать) дви́гать, передвига́ть;
хо́піць вам с. гэ́тыя крэ́слы — бу́дет вам дви́гать (передвига́ть) э́ти сту́лья;
◊ с. нос — сова́ть нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́цкаць несов., разг. ты́кать, сова́ть;
◊ т. у нос — ты́кать (сова́ть) в нос;
па́льцам т. — па́льцем ты́кать;
т. у во́чы — ты́кать в глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́ўгаць несов., разг.
1. (перемещать что-л. в разных направлениях) дви́гать, передвига́ть;
2. (двигать чем-л. по поверхности) вози́ть;
не ~гай руко́й па стале́ — не вози́ руко́й по столу́;
3. сова́ть, ты́кать;
с. па́лкай у снег — сова́ть (ты́кать) па́лкой в снег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патыка́ць I несов., разг. сова́ть; см. паткну́ть 1
патыка́ць II несов. ткать по осно́ве утко́м (другого качества или цвета)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сова́ться разг.
1. (устремляться) су́нуцца; (лезть) ле́зці;
2. (вмешиваться) мяша́цца;
3. страд. со́вацца, усо́ўвацца, засо́ўвацца; запіха́цца, запі́хвацца; саджа́цца, уса́джвацца; ты́цкацца; падсо́ўвацца; со́ўгацца; см. сова́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запіха́ць несов.
1. (помещать что-л. внутрь чего-л.) запи́хивать, сова́ть, засо́вывать;
2. (толкая, заставлять входить куда-л.) зата́лкивать;
1, 2 см. запхну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кары́та ср. коры́то (для кормления скота);
◊ заста́цца ля разбі́тага к. — оказа́ться у разби́того коры́та;
ле́зці не ў сваё к. — сова́ть нос в чужи́е дела́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упіха́ць несов., разг.
1. запи́хивать, впи́хивать; сова́ть, засо́вывать; см. упхну́ць 1, упха́ць 1;
2. (заставлять войти) вта́лкивать, впи́хивать; см. упхну́ць 2;
3. (съедать) умина́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пхаць несов.
1. разг. толка́ть, пиха́ть;
п. у пле́чы — толка́ть (пиха́ть) в спи́ну;
п. та́чку — толка́ть (пиха́ть) та́чку;
2. (вкладывать что-л. внутрь чего-л.) пиха́ть, запи́хивать, засо́вывать, сова́ть;
п. рэ́чы ў чамада́н — пиха́ть (запи́хивать, засо́вывать, сова́ть) ве́щи в чемода́н;
3. (каму, што) разг. (заставлять есть, пить) пи́чкать (кого, чем); (заставлять что-л. взять) всу́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)