Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сняжы́нкаж. снежи́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сняжы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Крышталік снегу ў выглядзе зорачкі. Ціха ападалі, кружыліся рэдкія сняжынкі.Лынькоў.Падаюць сняжынкі — дыяменты-росы, Падаюць бялюткі за маім акном...Трус.З галінак сыпаліся, пабліскваючы на сонцы, сухія прамарожаныя сняжынкі.Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сняжы́нкаж Schnéeflocke f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
снежи́нкасняжы́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
snowflake[ˈsnəʊfleɪk]n.сняжы́нка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Schnéeflocke
f -, -n сняжы́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Flócke
f -, -n сняжы́нка; pl камякі́, шматкі́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ВАЛАГО́ДСКІЯ КАРУ́НКІ,
від рус. карункаў, плеценых на каклюшках (драўляных палачках); пашыраны ў Валагодскай вобл. Расіі. Плаўная лінія, якая ўтварае ўзор, не перарываецца, не перакрыжоўваецца і выступае ў выглядзе выплеценай тасьмы на фоне тонкай ажурнай «рашоткі». Карункапляценне тут пачало складвацца ў 16—17 ст., як промысел аформілася на пач. 19 ст. У 1968 створана аб’яднанне «Сняжынка». Да 1940-х г. пераважалі мерныя карункі для аздобы бялізны, пазней асн. прадукцыяй сталі адзінкавыя вырабы — посцілкі, сурвэткі, фіранкі з геаметрычным і раслінным узорамі; святочныя дэталі жан. адзення — каўнерыкі, жабо і інш., а таксама унікальныя выставачныя ўзоры. Валагодскія карункі адзначаны ў Парыжы залатым медалём (1925) і «Гран-пры» (1937), залатым медалём у Бруселі (1958).
Літ.:
Попова О.С., Каплан Н.И. Русские художественные промыслы. М., 1984.