сняжы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Крышталік снегу.

На дзедавы вусы насела сняжынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сняжы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сняжы́нка сняжы́нкі
Р. сняжы́нкі сняжы́нак
Д. сняжы́нцы сняжы́нкам
В. сняжы́нку сняжы́нкі
Т. сняжы́нкай
сняжы́нкаю		 сняжы́нкамі
М. сняжы́нцы сняжы́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сняжы́нка ж. снежи́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сняжынка (сорт капусты) 5/414

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сняжы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Крышталік снегу ў выглядзе зорачкі. Ціха ападалі, кружыліся рэдкія сняжынкі. Лынькоў. Падаюць сняжынкі — дыяменты-росы, Падаюць бялюткі за маім акном... Трус. З галінак сыпаліся, пабліскваючы на сонцы, сухія прамарожаныя сняжынкі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сняжы́нка ж. Schnéeflocke f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

снежи́нка сняжы́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snowflake [ˈsnəʊfleɪk] n. сняжы́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schnéeflocke

f -, -n сняжы́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flócke

f -, -n сняжы́нка; pl камякі́, шматкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)