снегапа́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Выпадзенне снегу ў вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снегапа́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. снегапа́д снегапа́ды
Р. снегапа́ду снегапа́даў
Д. снегапа́ду снегапа́дам
В. снегапа́д снегапа́ды
Т. снегапа́дам снегапа́дамі
М. снегапа́дзе снегапа́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снегапа́д, -ду м. снегопа́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снегапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Выпадзенне снегу (звычайна ў вялікай колькасці). Прыгожы вячэрні Мінск, асабліва пасля першага снегападу. Мыслівец. Вецер прыціх, і ў цішыні, здавалася, чуваць быў мяккі шолах снегападу. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегапа́д м. Schnéefall m -s, Schnéewetter n -s;

снегапа́д не спыня́ўся ўвесь дзень der Schnéefall dáuerte den gánzen Tag, es schnéite den gánzen Tag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

снегопа́д снегапа́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

snowfall [ˈsnəʊfɔ:l] n. снегапа́д;

a heavy snowfall мо́цны снегапа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

снега...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «снег», напрыклад: снегаачыстка, снегапад, снегазатрыманне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schnéefall

m -(e)s, -fälle снегапа́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

śnieżny

снежны;

opad ~y — снегапад;

zaspy ~e — снежныя заносы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)