снегава́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. снегава́л
Р. снегава́лу
Д. снегава́лу
В. снегава́л
Т. снегава́лам
М. снегава́ле

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

снегава́л, -лу м. снегова́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снегава́л, ‑у. м.

Выварочванне дрэў з коранем пад цяжарам асеўшага на кронах снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегова́л снегава́л, -лу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)