смутне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
смутне́ю |
смутне́ем |
| 2-я ас. |
смутне́еш |
смутне́еце |
| 3-я ас. |
смутне́е |
смутне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
смутне́ў |
смутне́лі |
| ж. |
смутне́ла |
| н. |
смутне́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
смутне́й |
смутне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
смутне́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
смутне́ць несов. станови́ться бо́лее гру́стным, печа́льным, уны́лым
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смутне́ць, ‑ее; незак.
Рабіцца, станавіцца больш смутным. — Быў адзін чалавек, — смутнее голас Канстанціна Міхайлавіча, — ды загінуў недзе ў завейных краях. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смутне́ць tráurig [kúmmervoll, betrübt] wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)