смеше́ние ср.

1. (действие) змяшэ́нне, -ння ср., неоконч. зме́шванне, -ння ср.;

2. (смесь) мешані́на, -ны ж.;

3. перен. (разных понятий) блытані́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смешение

Том: 31, старонка: 487.

img/31/31-487_2810_Смешение.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

змяшэ́нне ср. смеше́ние;

з. моў — смеше́ние языко́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блытані́на ж.

1. пу́таница, неразбери́ха; (в мыслях — ещё) ерала́ш м.;

2. (разных понятий) смеше́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блы́танне ср.

1. пу́тание, спу́тывание;

2. смеше́ние, сме́шивание;

3. пу́тание;

4. пу́тание;

5. впу́тывание;

6. пу́тание;

1-6 см. блы́таць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тру́шанка ‘трасянка, сумесь, салома, змешаная з сенам’ (ТСБМ, Шат., Бяльк., Байк. і Некр., Некр., Пятк. 1, Мат. Гом., Янк. 1, Др.-Падб.; мазыр., З нар. сл., Яшк. Мясц.), ‘мешаніна розных дробных частак’ (Гарэц.): боб, гарох і віку скалаціць — тру́шанка (чэрв., бярэз., Сл. ПЗБ); тру́шанка і стру́шанка, тру́шаніца, трушо́нка ‘трасянка’ (гродз., мін., маг., гом., ЛА, 2). Параўн. (ц.-слав.?) труша, смешение («Лексисъ съ толкованіемъ словенскіх мовъ просто», гл. Ст.-бел. лексіконы, 18). Да тру́сіцца 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)