назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| смаржко́вых | |
| смаржко́вым | |
| смаржко́вымі | |
| смаржко́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| смаржко́вых | |
| смаржко́вым | |
| смаржко́вымі | |
| смаржко́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
смаржко́вы
прыметнік, адносны
| смаржко́вы | смаржко́вая | смаржко́вае | ||
| смаржко́вага | смаржко́вай смаржко́вае |
смаржко́вага | смаржко́вых | |
| смаржко́ваму | смаржко́вай | смаржко́ваму | смаржко́вым | |
| смаржко́вы ( смаржко́вага ( |
смаржко́вую | смаржко́вае | смаржко́вых ( |
|
| смаржко́вым | смаржко́вай смаржко́ваю |
смаржко́вым | смаржко́вымі | |
| смаржко́вым | смаржко́вай | смаржко́вым | смаржко́вых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сморчко́вые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смаржко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да смаржка.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)