Смаля́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Смаля́рка
Р. Смаля́ркі
Д. Смаля́рцы
В. Смаля́рку
Т. Смаля́ркай
Смаля́ркаю
М. Смаля́рцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смаля́рня Месца, дзе была спецыяльная печ для гонкі смалы, дзёгцю; смалакурня (БРС). Тое ж смалаку́рка, смалякоўня, смаля́рка, смаля́нка, смаля́чка (Слаўг.), смольня (Гродз.).

□ ур. Смольня каля г. Гродна.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)