смакту́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. смакту́н смактуны́
Р. смактуна́ смактуно́ў
Д. смактуну́ смактуна́м
В. смактуна́ смактуно́ў
Т. смактуно́м смактуна́мі
М. смактуне́ смактуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

смакту́н, -на́ м.

1. зоол. соса́льщик;

2. тех. сосу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смакту́н, ‑а, м.

Чарвяк-паразіт, які жыве на скуры і жабрах рыб, а таксама ва ўнутраных органах жывёлы і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смакту́н м спец Sáuger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Смакту́н ‘кветка канюшыны’ (ТС, Мат. Гом.), смакту́шкі ‘чырвоная канюшына’, смакту́шка ‘дзяцеліна’ (лун., драг., ЛА, 1), смокту́шка ‘галоўка канюшыны, коцікі вярбы’ (ТС). Да смактаць (гл.), семантычная матывацыя як у папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

соса́льщик зоол. смакту́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suckling

[ˈsʌklɪŋ]

n.

сысу́н -а́ m. (пра маладу́ю жывёліну); смакту́н -а́ m. (пра немаўля́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sáuger

m -s, -

1) сысу́н

2) тэх. смакту́н

3) со́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сосу́н

1. сысу́н, -на́ м.;

2. техн. смакту́н, -на́ м.;

сосуны́ бумагоде́лательной маши́ны смактуны́ паперавырабля́льнай машы́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мары́та

(лац. maritus = самец)

дарослы чарвяк-сасун чарвяк-смактун, у якога пераўтвараецца ў канчатковым гаспадары лічынка адалескарый або метацэркарый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)