сляпу́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сляпу́ча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сляпу́ча нареч. слепя́ще, ослепи́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпу́чае́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпу́чае́лы сляпу́чае́лая сляпу́чае́лае сляпу́чае́лыя
Р. сляпу́чае́лага сляпу́чае́лай
сляпу́чае́лае
сляпу́чае́лага сляпу́чае́лых
Д. сляпу́чае́ламу сляпу́чае́лай сляпу́чае́ламу сляпу́чае́лым
В. сляпу́чае́лы (неадуш.)
сляпу́чае́лага (адуш.)
сляпу́чае́лую сляпу́чае́лае сляпу́чае́лыя (неадуш.)
сляпу́чае́лых (адуш.)
Т. сляпу́чае́лым сляпу́чае́лай
сляпу́чае́лаю
сляпу́чае́лым сляпу́чае́лымі
М. сляпу́чае́лым сляпу́чае́лай сляпу́чае́лым сляпу́чае́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слепя́ще нареч. сляпу́ча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ослепи́тельно нареч. сляпу́ча, асляпля́льна;

ослепи́тельно бе́лый бялю́ткі, бялю́сенькі, сляпу́ча бе́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бялю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Вельмі белы, сляпуча белы. У верхавінах лесу журботна шумеў вецер, расцярушваючы між галін і на галінах дрэў бялюсенькую снежную сець. Колас. Аж гляджу — трымае мая Ганна аберучкі цэлы сувой палатна, танюсенькага, бялюсенькага, бы снег той. Кірэйчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргіні́н

(ад гр. arginoeis = сляпуча белы)

арганічная кіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў жывёл і раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)