слупняко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
слупняко́вы |
слупняко́вая |
слупняко́вае |
слупняко́выя |
| Р. |
слупняко́вага |
слупняко́вай
слупняко́вае |
слупняко́вага |
слупняко́вых |
| Д. |
слупняко́ваму |
слупняко́вай |
слупняко́ваму |
слупняко́вым |
| В. |
слупняко́вы (неадуш.)
слупняко́вага (адуш.) |
слупняко́вую |
слупняко́вае |
слупняко́выя (неадуш.)
слупняко́вых (адуш.) |
| Т. |
слупняко́вым |
слупняко́вай
слупняко́ваю |
слупняко́вым |
слупняко́вымі |
| М. |
слупняко́вым |
слупняко́вай |
слупняко́вым |
слупняко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
слупняко́вы мед. столбня́чный;
~выя су́таргі — столбня́чные су́дороги
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
слупняко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да слупняку. Слупняковыя сутаргі. Слупняковая палачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слупня́к, -у́, м.
Вострая інфекцыйная хвароба, якая прыводзіць да сутаргі мышцаў.
|| прым. слупняко́вы, -ая, -ае.
Слупняковыя сутаргі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
столбня́чный мед. слупняко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)