служи́вый уст.

1. прил. (служебный) службо́вы;

2. сущ. службо́вы, -вага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

служивый

Том: 31, старонка: 450.

img/31/31-450_2637_Служивый.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)