слепаво́кі, -ая, -ае.

1. Вельмі блізарукі.

2. Сляпы на адно вока, аднавокі.

|| наз. слепаво́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слепаво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слепаво́кі слепаво́кая слепаво́кае слепаво́кія
Р. слепаво́кага слепаво́кай
слепаво́кае		 слепаво́кага слепаво́кіх
Д. слепаво́каму слепаво́кай слепаво́каму слепаво́кім
В. слепаво́кі (неадуш.)
слепаво́кага (адуш.)		 слепаво́кую слепаво́кае слепаво́кія (неадуш.)
слепаво́кіх (адуш.)
Т. слепаво́кім слепаво́кай
слепаво́каю		 слепаво́кім слепаво́кімі
М. слепаво́кім слепаво́кай слепаво́кім слепаво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

слепаво́кі

1. одногла́зый, кривогла́зый;

2. слепова́тый, подслепова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепаво́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Які дрэнна бачыць, вельмі блізарукі.

2. Аднавокі, сляпы на адно вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кривогла́зый разг. слепаво́кі; сляпы́ на адно́ во́ка, аднаво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́ся ў выразе: ма́ся сляпая ’слепавокі’ (Жыв. сл.). З ⁺маця ’той, хто мацае вакол сябе’. Да ма́цаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

криво́й

1. крывы́;

2. (одноглазый) слепаво́кі; сляпы́ на адно́ во́ка, аднаво́кі;

◊

криво́е зе́ркало крыво́е люстэ́рка;

крива́я улы́бка крыва́я ўсме́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)