славі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. славі́сцкі славі́сцкая славі́сцкае славі́сцкія
Р. славі́сцкага славі́сцкай
славі́сцкае		 славі́сцкага славі́сцкіх
Д. славі́сцкаму славі́сцкай славі́сцкаму славі́сцкім
В. славі́сцкі (неадуш.)
славі́сцкага (адуш.)		 славі́сцкую славі́сцкае славі́сцкія (неадуш.)
славі́сцкіх (адуш.)
Т. славі́сцкім славі́сцкай
славі́сцкаю		 славі́сцкім славі́сцкімі
М. славі́сцкім славі́сцкай славі́сцкім славі́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

славі́сцкі слави́стский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

славі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да славіста, славістыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне славістыкі, славяназнаўства.

|| ж. славі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. славі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слави́стский славі́сцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)