слабі́льнае н. мед. Ábführmittel n -s, -; Púrgans n -, -ántia

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слабі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слабі́льны слабі́льная слабі́льнае слабі́льныя
Р. слабі́льнага слабі́льнай
слабі́льнае		 слабі́льнага слабі́льных
Д. слабі́льнаму слабі́льнай слабі́льнаму слабі́льным
В. слабі́льны (неадуш.)
слабі́льнага (адуш.)		 слабі́льную слабі́льнае слабі́льныя (неадуш.)
слабі́льных (адуш.)
Т. слабі́льным слабі́льнай
слабі́льнаю		 слабі́льным слабі́льнымі
М. слабі́льным слабі́льнай слабі́льным слабі́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слабі́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, ад якога слабіць. Слабільная вада. Слабільны парашок. // у знач. наз. слабі́льнае, ‑ага, н. Лякарства, якое служыць для паслаблення кішэчніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабі́цельны:

слабі́цельны сро́дак кніжн. мед. гл. слабільнае

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)