сла́бкі, -ая, -ае.

1. Які няшчыльна зацягнуты (пра пояс, рэмень).

С. пояс.

Слабкая пятля.

2. Нямоцна завязаны, слаба прыкручаны.

Воз з сенам уціснуты слабка (прысл.). С. трос.

|| наз. сла́бкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слабкі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слабкі́ слабка́я слабко́е слабкі́я
Р. слабко́га слабко́й
слабко́е		 слабко́га слабкі́х
Д. слабко́му слабко́й слабко́му слабкі́м
В. слабкі́ (неадуш.) слабку́ю слабко́е слабкі́я (неадуш.)
Т. слабкі́м слабко́й
слабко́ю		 слабкі́м слабкі́мі
М. слабкі́м слабко́й слабкі́м слабкі́х

Іншыя варыянты: сла́бкі.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сла́бкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сла́бкі сла́бкая сла́бкае сла́бкія
Р. сла́бкага сла́бкай
сла́бкае		 сла́бкага сла́бкіх
Д. сла́бкаму сла́бкай сла́бкаму сла́бкім
В. сла́бкі (неадуш.)
сла́бкага (адуш.)		 сла́бкую сла́бкае сла́бкія (неадуш.)
сла́бкіх (адуш.)
Т. сла́бкім сла́бкай
сла́бкаю		 сла́бкім сла́бкімі
М. сла́бкім сла́бкай сла́бкім сла́бкіх

Іншыя варыянты: слабкі́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сла́бкі сла́бый; (несильно затянутый — ещё) свобо́дный;

с. по́яс — сла́бый (свобо́дный) по́яс;

~кая пятля́ — сла́бая пе́тля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сла́бкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які няшчыльна прылягае; завялікі (пра пояс, абутак, адзенне). Слабкая пятля. Слабкая шапка.

2. Нямоцна нацягнуты, слаба прыкручаны. Слабкая вяроўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́бкі

1. (нямоцна нацягнуты) lóse, lócker;

сла́бкі ву́зел lóser [lóckerer] Knóten m;

2. (завялікі) groß, weit (пояс, абутак і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

слабкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не туга аблягае; слабкі. Слабкаваты пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́бка нареч. сла́бо, свобо́дно; см. сла́бкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

loose [lu:s] adj.

1. сла́бкі, незамацава́ны;

I have a loose tooth. У мяне хістаецца зуб;

She wears her hair loose. Яна ходзіць з распушчанымі валасамі.

2. шыро́кі, прасто́рны (пра адзенне)

3. во́льны, на во́лі;

set loose выпуска́ць на во́лю;

break/get loose вырыва́цца на во́лю

4. недакла́дны, прыблі́зны;

a loose translation во́льны перакла́д

5. ры́хлы (пра глебу)

6. dated распу́сны

♦

be at a loose end BrE не мець што рабі́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сла́бый

1. в разн. знач. сла́бы;

сла́бый уда́р сла́бы ўдар; (о больном, дряхлом человеке — ещё) няду́жы; (о снеге, ветре, морозе и т. п. — ещё) невялі́кі;

сла́бый ребёнок сла́бае (няду́жае) дзіця́;

сла́бая наде́жда сла́бая надзе́я;

сла́бая во́ля сла́бая во́ля;

сла́бый свет сла́бае святло́;

сла́бый контро́ль сла́бы кантро́ль;

сла́бый чай сла́бы чай;

сла́бое госуда́рство сла́бая дзяржа́ва;

сла́бый отве́т сла́бы адка́з;

сла́бые стихи́ сла́быя ве́ршы;

сла́бый желу́док сла́бы жыво́т;

2. (не тугой, не плотный) сла́бкі;

сла́бый у́зел сла́бкі ву́зел;

◊

сла́бое ме́сто сла́бае ме́сца;

сла́бая сторона́ сла́бы бок;

сла́бая струна́ сла́бая струна́;

сла́бый пол сла́бы пол;

га́йка слаба́ (у кого) га́йка сла́бая (у каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)