слабкава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. слабкава́ты слабкава́тая слабкава́тае слабкава́тыя
Р. слабкава́тага слабкава́тай
слабкава́тае		 слабкава́тага слабкава́тых
Д. слабкава́таму слабкава́тай слабкава́таму слабкава́тым
В. слабкава́ты (неадуш.)
слабкава́тага (адуш.)		 слабкава́тую слабкава́тае слабкава́тыя (неадуш.)
слабкава́тых (адуш.)
Т. слабкава́тым слабкава́тай
слабкава́таю		 слабкава́тым слабкава́тымі
М. слабкава́тым слабкава́тай слабкава́тым слабкава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

слабкава́ты разг. немно́го сла́бый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слабкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не туга аблягае; слабкі. Слабкаваты пояс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)