Verbum

анлайнавы слоўнік

слабае ўзаемадзеянне

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сла́бы

прыметнік, якасны

Іншыя варыянты: слабы́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўзмро́к, -у, м.

Няпоўны змрок, вельмі слабае асвятленне.

У хаце п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахіле́саў, -сава.

У выразе: ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скі́дыш

‘слабае, неданошанае дзіця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сідр, -у, м.

Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

|| прым. сі́дравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́бліск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна паявілася дзе-н.

Пробліскі маланкі.

2. перан., чаго. Слабае праяўленне чаго-н.

П. надзеі.

П. свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сідр, ‑у, м.

Слабае віно, якое атрымліваецца ў выніку браджэння яблычнага соку.

[Фр. cidre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабіна́, -ы́, мн. слабіны́, -бі́н, ж.

1. Слабае месца ў чым-н. (менш моцнае, слабей нацягнутае і пад.; разм. і спец.).

С. фала (каната, троса).

2. перан. Слабасць, недахоп (разм.).

С. ў характары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Achilles heel [əˌkɪli:zˈhi:l] n. ахіле́сава пята́, сла́бае ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)