скі́фы, -аў, адз. скіф, -а, м.

Агульная назва стэпавых плямён, якія вандравалі або жылі аседла за некалькі вякоў да н.э. ў паўночным Прычарнамор’і і прылеглых да яго тэрыторыях.

|| прым. скі́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скі́фы, -фаў ист. ски́фы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́фы, ‑аў; адз. скіф, ‑а, м.

Агульная назва розных качавых плямён, якія насялялі Паўночнае Прычарнамор’е ў 7 ст. да н. э. — 3 ст. н. э. Можа гэта казка ці паданне Нашай фантастычнае зямлі... Паміж стэпаў у стагоддзях даўніх Скіфы легендарныя жылі. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіфы

т. 14, с. 458

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скі́ф

‘лодка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́ф скі́фы
Р. скі́фа скі́фаў
Д. скі́фу скі́фам
В. скі́ф скі́фы
Т. скі́фам скі́фамі
М. скі́фе скі́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ски́фы ист. скі́фы, -фаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́ф

‘прадстаўнік племені’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скі́ф скі́фы
Р. скі́фа скі́фаў
Д. скі́фу скі́фам
В. скі́фа скі́фаў
Т. скі́фам скі́фамі
М. скі́фе скі́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скіф ​1,

гл. скіфы.

скіф ​2, ‑а, м.

Доўгая вузкая гоначная лодка з рухомым сядзеннем і гладкай абшыўкай.

[Англ. skiff.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіф I м., спорт. скиф

скіф II м. скиф; см. скі́фы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВА́РВАРЫ

(грэч. barbaroi, лац. barbari),

у старажытных грэкаў і рымлян назва ўсіх іншаземцаў, што гаварылі на не зразумелай ім мове і былі далёкія ад іх культуры (германцы, скіфы і інш.). У пераносным сэнсе — жорсткія, грубыя, некультурныя людзі.

т. 4, с. 8

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)