скупе́ча, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -пе́ч (разм., неадабр.).

Скупы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скупе́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скупе́ча скупе́чы
Р. скупе́чы скупе́ч
Д. скупе́чу скупе́чам
В. скупе́чу скупе́ч
Т. скупе́чам скупе́чамі
М. скупе́чу скупе́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скупе́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скупе́ча скупе́чы
Р. скупе́чы скупе́ч
Д. скупе́чы скупе́чам
В. скупе́чу скупе́ч
Т. скупе́чай
скупе́чаю		 скупе́чамі
М. скупе́чы скупе́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скупе́ча м. и ж., разг. жа́дина, скупе́ц м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скупе́ча, ‑ы, м. і ж.

Разм. неадабр. Скупы чалавек. А шчодры, сабраўшы бяседу. Суседзяў частуе; Скупеча пакажа суседу Кішэню пустую. Непачаловіч. [Андрэй:] — Бацька — скнара і скупеча, ды і маці не лепшая. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скупе́ча м., ж. разм. гл. скyпeнда

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

miser [ˈmaɪzə] n. скна́ра, скупянда́, скупе́ча, жмі́нда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skinflint [ˈskɪnflɪnt] n. infml скупе́ча, скупянда́, скна́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

свёкар, ‑кра, м.

Бацька мужа. Убачыла [Аксана] чужыя радасць і гора — успомніла сваё: забітага немцамі свёкра, мужа, які невядома дзе цяпер. Шамякін. Звялі маладзіцу са свету сямейнікі. Свёкар быў звер і скупеча, «зямля ненаежная». А сынок — яшчэ горшы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяме́йнік, ‑а, м.

Разм. Член якой‑н. сям’і. Сямейнікаў маіх дома нікога не аказалася, але я нават забыўся хоць якой запіскай папярэдзіць іх аб маім ад’ездзе і пабег на аўтобусную станцыю. Быкаў. Звялі маладзіцу са свету сямейнікі. Свёкар быў звер і скупеча .. А сынок — яшчэ горшы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)