ску́па

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ску́па скупе́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ску́па нареч.

1. ску́по;

с. частава́ць — ску́по угоща́ть;

2. перен. ску́по; недоста́точно;

с. асвятлі́ць пыта́нне — ску́по (недоста́точно) освети́ть вопро́с;

3. в знач. сказ., разг. недоста́точно, недостаёт;

у мяне́ з граша́мі с. — у меня́ де́нег недоста́точно (недостаёт)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́па,

1. Прысл. да скупы.

2. безас. у знач. вык. Недастаткова, мала чаго‑н. І хоць.. з хлебам было скупа, радасць людзей ад гэтага не спахмурнела. Самае галоўнае, што скончыліся бадзянні, невядомасць і трывога. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́па прысл разм nicht genúg [genügend], úngenügend, mángelhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Скупа Іосеф

т. 14, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ску́по нареч. ску́па;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niggardly

[ˈnɪgərdli]

1.

adj.

1) скупы́, скна́рлівы

2) малы́, мізэ́рны, скупы́; ску́па вы́дзелены

a niggardly gift — мізэ́рны падару́нак

2.

adv.

ску́па

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skąpo

скупа; мізэрна; бедна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кафі́зма, ‑ы, ж.

Назва кожнага з дваццаці раздзелаў, па якія падзелены псалтыр па абраду праваслаўнага богаслужэння. У царкве, скупа асветленай, дзяк чытаў кафізмы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kníckrig, kníckerig

1.

a разм. скупы́, пра́гны, сква́пны

2.

adv ску́па

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)