ску́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ску́льваю ску́льваем
2-я ас. ску́льваеш ску́льваеце
3-я ас. ску́львае ску́льваюць
Прошлы час
м. ску́льваў ску́львалі
ж. ску́львала
н. ску́львала
Загадны лад
2-я ас. ску́львай ску́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ску́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ску́льваць несов., разг. сва́ливать, сковы́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ску́льваць hinábwerfen* vt, ábwerfen* vt, hinúnterwerfen* vt;

ску́льваць воз з се́нам den Héuwagen úmkippen [úmstürzen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скулі́ць, скулю́, ску́ліш, ску́ліць; ску́лены; зак., каго-што (разм.).

Скінуць з чаго-н.

С. з воза.

|| незак. ску́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ску́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ску́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скуліцца.

2. Зал. да скульваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скулі́ць гл. скульваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)