скры́ты, -ая, -ае.

1. Нябачны, замаскіраваны, тайны.

Скрытыя дзеянні.

Скрытыя замыслы праціўніка.

2. Без характэрных знешніх прыкмет.

Скрытае цячэнне хваробы.

Скрытая ўсмешка.

3. Які ўласцівы каму-, чаму-н., але яшчэ не праявіўся, знешне не прыкметны.

Скрытыя магчымасці тэхнікі.

|| наз. скры́тасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скры́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скры́ты скры́тая скры́тае скры́тыя
Р. скры́тага скры́тай
скры́тае		 скры́тага скры́тых
Д. скры́таму скры́тай скры́таму скры́тым
В. скры́ты (неадуш.)
скры́тага (адуш.)		 скры́тую скры́тае скры́тыя (неадуш.)
скры́тых (адуш.)
Т. скры́тым скры́тай
скры́таю		 скры́тым скры́тымі
М. скры́тым скры́тай скры́тым скры́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скры́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скры́ты скры́тая скры́тае скры́тыя
Р. скры́тага скры́тай
скры́тае		 скры́тага скры́тых
Д. скры́таму скры́тай скры́таму скры́тым
В. скры́ты (неадуш.)
скры́тага (адуш.)		 скры́тую скры́тае скры́тыя (неадуш.)
скры́тых (адуш.)
Т. скры́тым скры́тай
скры́таю		 скры́тым скры́тымі
М. скры́тым скры́тай скры́тым скры́тых

Кароткая форма: скры́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скры́ты

1. скры́тый; утаённый; см. скрыць;

2. (о характере) см. скры́тны;

○ ~тая ка́мера — скры́тая ка́мера

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скрыць.

2. у знач. прым. Схаваны ад чыіх‑н. вачэй; нябачны. Сяргееў хацеў ісці скрытымі мясцінамі, па лазняку. □ Валодзя ведаў карацейшую дарогу. Федасеенка. // Замаскіраваны, тайны. Скрытая барацьба. Скрытыя падкопы ворагаў.

3. у знач. прым. Без характэрных знешніх прыкмет; унутраны. Скрытая форма хваробы. // Які не выяўляецца яскрава, скрываецца (пра пачуцці, адчуванні і пад.). Тонкія, таксама падфарбаваныя вусны нервова ўздрыгвалі, вялікія сінія вочы глядзелі журботна, з вялікім скрытым болем. Шашкоў.

4. у знач. прым. Які ўласцівы каму‑, чаму‑н., але яшчэ не выявіўся або знешне незаўважальны. Скрытыя сілы. □ Адам Міцкевіч, чытаючы лекцыі ў парыжскім Калеж дэ Франс, гаварыў .. аб скрытых, патэнцыяльных магчымасцях беларускай мовы. Мальдзіс.

•••

Скрытая камера гл. камера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́ты разм

1. (незаметны) verbórgen, verstéckt;

2. (таемны) héimlich, gehéim; verkáppt (пра намер);

скры́тая злосць héimlicher Groll

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патайны́, -а́я, -о́е.

1. Сакрэтны паводле сваёй будовы, скрыты.

П. замок.

П. ход.

2. Загадкавы, сакрэтны.

Патайныя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закулі́сны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца за кулісамі тэатра, у тэатры.

Закуліснае жыццё.

2. перан. Скрыты, тайны.

Закулісныя перагаворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

utajony

утоены, скрыты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скры́ць, скры́ю, скры́еш, скры́е; скры́ты; зак., каго-што.

Утаіць што-н. ад каго-н.

С. сваю радасць.

|| незак. скрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)