Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
скрыпе́цьнесов., в разн. знач. скрипе́ть;
~пя́ць вазы́ са снапа́мі — скрипя́т теле́ги со снопа́ми;
хво́ры яшчэ́ ~пі́ць — больно́й ещё скрипи́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак.
1. Утвараць скрыпучыя гукі; рыпець. Падлога скрыпіць. □ Хісталіся, гнуліся і скрыпелі сосны.В. Вольскі.Суха скрыпіць снег пад нагамі.Пянкрат.Па камяністай дарозе скрыпелі вазы з снапамі.Бядуля.//чым. Рабіць скрып чым‑н. Афіцэр скрыпеў новымі бліскучымі жорсткімі рамянямі.Мележ.Бок балеў так, што Вісарыён скрыпеў зубамі, абмацваючы яго.Самуйлёнак.// Утвараць рэзкі гук, падобны на скрып (пра птушак). Пад ваколіцай голасна кукавалі зязюлі, паблізу, у травяністых нізоўях, скрыпелі дзеркачы.Кірэйчык.//Разм. Гаварыць рэзкім, скрыпучым голасам; бурчаць. [Жанчыны] паклікалі афіцыянтку да сябе і доўга, нудна скрыпелі на яе, дакараючы.Брыль.
2.Разм. Жыць абы-як, з цяжкасцю падтрымліваючы свае сілы. Хворы яшчэ скрыпіць./уперан.ужыв.Работа не ішла, а скрыпела.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрыпе́цьразм knárren vi; krátzen vi (пра пяро);
дзве́ры скрыпяць die Tür knarrt;
снег скрыпі́ць der Schnee knirscht
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Скрыпе́ць ‘утвараць скрыпучыя гукі; рыпець’, ‘жыць абы-як, з цяжкасцю падтрымліваючы свае сілы’ (ТСБМ), скры́паць ‘тс’ (Байк. і Некр.). Укр.скрипі́ти, рус.скрипе́ть, ст.-рус.скрипати, польск.skrzypać, в.-луж.křipać, н.-луж.kśipaś, чэш.skřípati, славац.škripať, škripieť, серб.-харв.шкри́пати, славен.škrípati, балг.скрѝпя ‘тс’. Прасл.*skripati, *skripěti ‘скрыпець’. Фасмер (3, 657 і наст.), Махэк₂ (550) лічаць гукапераймальным. Параўноўваюць з лат.skripstêt ‘хрусцець, скрыпець, грымець’, kripš(k)êt ‘тс’, літ.krípštereti ‘ціха шамацець’, ст.-в.-ням.scrîan, screiôn ‘крычаць’; гл. Мюленбах-Эндзелін, 2, 280; Вальдэ-Гофман, 1, 291–292. Сной₁ (637) удакладняе, што гэта да і.-е. базы *(s)krei‑p, *krei‑k (параўн. крычаць, што азначала хрыплыя натуральныя гукі). Варбат (Этимология–1981, 16 і наст.) падцвярджае гіпотэзу Цупіцы (Gutturale, 126) аб роднасці слав.*skripati з групай ст.-ісл.hrīfa ‘рэзаць’ і далей з гняздом і.-е.*(s)ker‑ ‘рэзаць’ на матэрыяле паўднёваславянскіх дзеясловаў і імён са значэннем ‘шчыліна, расшчэп’, а таксама назваў пазоў, блокаў і г. д. Гл. яшчэ БЕР, 6, 799; Шустар-Шэўц, 701; Борысь, 555.