скрыгатну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скрыгатну́ скрыгатнё́м
2-я ас. скрыгатне́ш скрыгатняце́
3-я ас. скрыгатне́ скрыгатну́ць
Прошлы час
м. скрыгатну́ў скрыгатну́лі
ж. скрыгатну́ла
н. скрыгатну́ла
Загадны лад
2-я ас. скрыгатні́ скрыгатні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скрыгатну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скрыгатну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да скрыгатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́гнуць

‘скрыгатнуць (зубамі)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скры́гну скры́гнем
2-я ас. скры́гнеш скры́гнеце
3-я ас. скры́гне скры́гнуць
Прошлы час
м. скры́гнуў скры́гнулі
ж. скры́гнула
н. скры́гнула
Загадны лад
2-я ас. скры́гні скры́гніце
Дзеепрыслоўе
прош. час скры́гнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)