скры́ва, прысл. (разм.).

Тое, што і скоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скры́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
скры́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скры́ва нареч., разг.

1. (смотреть) и́скоса; ко́со;

2. (улыбаться) кри́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скры́ва, прысл.

Разм. Тое, што і скоса. Глядзеў адзін пан Богут скрыва, Як воўк, уткнуўшыся ў паркан. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скры́ва разм гл скоса, скосы

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

и́скоса нареч. ско́са, скры́ва; (косо) ко́са; кры́ва;

взгляну́ть и́скоса паглядзе́ць (зірну́ць) ско́са (скры́ва, ко́са, кры́ва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́со нареч.

1. ко́са;

2. перен. ско́са, скры́ва;

ко́со смотре́ть на кого́-, что́-л. ско́са (скры́ва) глядзе́ць на каго́-, што-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прадраць.

2. у знач. прым. З дзіркай, дзіркамі. [Антось] убачыць прадраную блузку і скрыва пазіраць будзе на яе [Яніну], і твар яго лісіны будзе такі дапытлівы і такі агідны. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скасаву́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Паглядзець скоса, скрыва. Генерал.. крыху скасавурыўся, калі я дастаў з чамадана бутэльку віна, але нічога не сказаў. Корбан. Певень скасавурыўся і круглым чырвоным вокам з цікаўнасцю глядзеў з-пад лаўкі. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сі́кась-на́кась ‘зігзагам’ (калінк., З нар. сл.). Рус. арл. си́кось‑ на́кось ‘крыва (надзець што-небудзь, шыць што-небудзь). Другую частку спалучэнняў Фасмер (3, 23) разглядае як на + касой (але, магчыма, тут было на + косъ, дзе кось ‘уласцівасць касога; адхіл’). Першая частка рыфмоўкі, магчыма, ад ско́са ‘скрыва’, параўн. рус. искось ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)