скруглі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скруглю́ скру́глім
скруглі́м
2-я ас. скру́гліш
скруглі́ш		 скру́гліце
скругліце́
3-я ас. скру́гліць
скруглі́ць		 скру́гляць
скругля́ць
Прошлы час
м. скруглі́ў скруглі́лі
ж. скруглі́ла
н. скруглі́ла
Загадны лад
2-я ас. скруглі́ скруглі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час скруглі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скруглі́ць сов. скругли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скруглі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Зрабіць круглым; надаць чаму‑н. круглявую форму. Скругліць капу сена. Скругліць скляпенне. Скругліць кант дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скруглі́ць, скругля́ць разм. rund máchen, ábrunden vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скругли́ть сов. скруглі́ць, акруглі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скругля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да скругліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́глены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад скругліць.

2. у знач. прым. Які мае закругленыя лініі, абрысы; круглявы. Скругленыя плечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)