скро́невы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
скро́невы |
скро́невая |
скро́невае |
скро́невыя |
| Р. |
скро́невага |
скро́невай скро́невае |
скро́невага |
скро́невых |
| Д. |
скро́неваму |
скро́невай |
скро́неваму |
скро́невым |
| В. |
скро́невы (неадуш.) скро́невага (адуш.) |
скро́невую |
скро́невае |
скро́невыя (неадуш.) скро́невых (адуш.) |
| Т. |
скро́невым |
скро́невай скро́неваю |
скро́невым |
скро́невымі |
| М. |
скро́невым |
скро́невай |
скро́невым |
скро́невых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скро́невы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да скроні. Скроневая косць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скро́невы Schläfen-;
скро́невая косць анат. Schläfenbein n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
скронь, -і, мн. -і, -ей, ж.
Бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці.
|| прым. скро́невы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́бна-скро́невы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ло́бна-скро́невы |
ло́бна-скро́невая |
ло́бна-скро́невае |
ло́бна-скро́невыя |
| Р. |
ло́бна-скро́невага |
ло́бна-скро́невай ло́бна-скро́невае |
ло́бна-скро́невага |
ло́бна-скро́невых |
| Д. |
ло́бна-скро́неваму |
ло́бна-скро́невай |
ло́бна-скро́неваму |
ло́бна-скро́невым |
| В. |
ло́бна-скро́невы (неадуш.) ло́бна-скро́невага (адуш.) |
ло́бна-скро́невую |
ло́бна-скро́невае |
ло́бна-скро́невыя (неадуш.) ло́бна-скро́невых (адуш.) |
| Т. |
ло́бна-скро́невым |
ло́бна-скро́невай ло́бна-скро́неваю |
ло́бна-скро́невым |
ло́бна-скро́невымі |
| М. |
ло́бна-скро́невым |
ло́бна-скро́невай |
ло́бна-скро́невым |
ло́бна-скро́невых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ву́шна-скро́невы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ву́шна-скро́невы |
ву́шна-скро́невая |
ву́шна-скро́невае |
ву́шна-скро́невыя |
| Р. |
ву́шна-скро́невага |
ву́шна-скро́невай ву́шна-скро́невае |
ву́шна-скро́невага |
ву́шна-скро́невых |
| Д. |
ву́шна-скро́неваму |
ву́шна-скро́невай |
ву́шна-скро́неваму |
ву́шна-скро́невым |
| В. |
ву́шна-скро́невы (неадуш.) ву́шна-скро́невага (адуш.) |
ву́шна-скро́невую |
ву́шна-скро́невае |
ву́шна-скро́невыя (неадуш.) ву́шна-скро́невых (адуш.) |
| Т. |
ву́шна-скро́невым |
ву́шна-скро́невай ву́шна-скро́неваю |
ву́шна-скро́невым |
ву́шна-скро́невымі |
| М. |
ву́шна-скро́невым |
ву́шна-скро́невай |
ву́шна-скро́невым |
ву́шна-скро́невых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
temporál
a
1) часо́вы
2) лінгв. тэмпара́льны
3) які́ прахо́дзіць [міна́е]
4) анат. скро́невы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
temporal
I [ˈtempərəl]
adj.
1) часо́вы
2) міну́чы, сьве́цкі, зямны́
3) які́ азнача́е час
temporal adverb — прысло́ўе ча́су
II [ˈtempərəl]
adj.
скро́невы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)