скрабо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скрабо́к скрабкі́
Р. скрабка́ скрабко́ў
Д. скрабку́ скрабка́м
В. скрабо́к скрабкі́
Т. скрабко́м скрабка́мі
М. скрабку́ скрабка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скрабо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго-н.

2. Вялікі шуфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога-н. сыпкага матэрыялу.

С. аўтапагрузчыка.

|| прым. скрабко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

С. транспарцёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрабо́к, -бка́ м. скребо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скрабо́к, ‑бка, м.

1. Вострая лапатка для саскрэбвання чаго‑н. Скрабок для снегу. □ У горадзе штодзень на тратуарах Вішчаць, скрыгочуць раніцай скрабкі. Тармола. Сотні мужчын, жанчын.., узброеныя рыдлёўкамі і спецыяльна зробленымі ў кузні скрабкамі, капалі і зграбалі вільготны іл. Паслядовіч.

2. Вялікі туфель з вострым краем для чэрпання грунту або якога‑н. сыпкага матэрыялу. Скрабок аўтапагрузчыка. □ Праз паўтары-дзве мінуты бункер напоўніўся, электраматор змоўк, і зноў нерухома застылі скрабкі, замерла саляная гурба. Чаркасаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрабок

т. 14, с. 470

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скрабо́к м гл скрабалка

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scraper [ˈskreɪpə] n. скрабо́к; ско́бля, струг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скребо́к м. скрабо́к, -бка́ м., скраба́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скраба́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Тое, што і скрабок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрабко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае скрабок (у 2 знач.). Скрабковы транспарцёр. Скрабковы канавакапальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)