ско́чвацца гл. скаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ско́чваюся ско́чваемся
2-я ас. ско́чваешся ско́чваецеся
3-я ас. ско́чваецца ско́чваюцца
Прошлы час
м. ско́чваўся ско́чваліся
ж. ско́чвалася
н. ско́чвалася
Загадны лад
2-я ас. ско́чвайся ско́чвайцеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́чвацца несов., возвр., страд. ска́тываться; см. скаці́цца, ско́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скаціцца.

2. Зал. да скочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаці́цца, скачу́ся, ско́цішся, ско́ціцца; зак.

1. Коцячыся па паверхні, спусціцца, з’ехаць, упасці.

Мячык скаціўся з гары.

2. перан. Адысці, адступіць (звычайна ад чаго-н. перадавога, прагрэсіўнага).

С. ў балота бюракратызму.

|| незак. ско́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. ско́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́чванне ср. ска́тывание; см. ско́чваць, ско́чвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скочваць — скаціць і скочвацца — скаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́тываться​II несов., возвр., страд. ско́чвацца; см. ска́тывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

staczać się

незак. скочвацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ábrollen

1.

vt размо́тваць

2.

vi (s)

1) ско́чвацца

2) ісці́ (аб кінафільме)

3.

(sich) разго́ртвацца, адбыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)