ско́расніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ско́расніца |
ско́расніцы |
| Р. |
ско́расніцы |
ско́расніц |
| Д. |
ско́расніцы |
ско́расніцам |
| В. |
ско́расніцу |
ско́расніц |
| Т. |
ско́расніцай
ско́расніцаю |
ско́расніцамі |
| М. |
ско́расніцы |
ско́расніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ско́расніца ж. скоростни́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́расніца, ‑ы, ж.
Жан. да скораснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скоростни́ца разг. ско́расніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)