ско́ра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ско́ра скарэ́й найскарэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ско́ра нареч.

1. (быстро) ско́ро;

2. (в близком будущем) ско́ро, вско́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ра,

1. Прысл. да скоры (у 1, 3 і 4 знач.).

2. у знач. вык. Пра скорае наступленне, пабліжэнне чаго‑н. Скора восень. Каркаюць вароны. Жоўты каля ног маіх лісток. Пысін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́ра прысл разм

1. (хутка) schnell, geschwínd, rasch;

2. (у бліжэйшы час) bald; in Kürze;

ско́ра зіма́ bald kommt der Wínter, bald ist Wínter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скора

Том: 31, старонка: 358.

img/31/31-358_2081_Скора.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

до́ўга-ско́ра

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
до́ўга-ско́ра - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каза́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ка́жацца; незак.

Гаварыцца, расказвацца.

Скора казка кажацца, ды не скора справа робіцца (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задымі́цца¹, -ымлю́ся, -ы́мішся, -ы́міцца; зак.

Пацямнець ад дыму, сажы; задымець¹.

Каля такой работы скора задымішся.

Столь задымілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вско́ре нареч. неўзаба́ве, ху́тка, ско́ра, уско́расці, у ху́ткім ча́се.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

precipitately

[prɪˈsɪpɪtətli]

adv.

1) ско́ра, пасьпе́шна, насьпе́х

2) неабду́мана, неразва́жна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)