ско́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ско́нта ско́нта
Р. ско́нта ско́нта
Д. ско́нта ско́нта
В. ско́нта ско́нта
Т. ско́нта ско́нта
М. ско́нта ско́нта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́нта нескл., ср., фин. ско́нто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́нта, нескл., н.

Скідка з сумы рахунка за плацеж наяўнымі або да тэрміну.

[Іт. sconto — вылік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́нта

(іт. sconto)

скідка з сумы рахунка за плацеж наяўнымі або да тэрміну, што практыкуецца ў міжнародным гандлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ско́нто фин. ско́нта нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sk.

= Skonto – камерц. сконта, скідка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)