ско́мкаць гл. комкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́мкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ско́мкаю ско́мкаем
2-я ас. ско́мкаеш ско́мкаеце
3-я ас. ско́мкае ско́мкаюць
Прошлы час
м. ско́мкаў ско́мкалі
ж. ско́мкала
н. ско́мкала
Загадны лад
2-я ас. ско́мкай ско́мкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час ско́мкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ско́мкаць сов. ско́мкать;

с. выступле́нне — ско́мкать выступле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Спяшаючыся, няўдала зрабіць што‑н.; сапсаваць паспешлівасцю. Скомкаць урок. Скомкаць выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., што.

1. Тое, што і камячыць.

2. перан. Рабіць наспех, скарачаючы, заканчваючы.

К. даклад.

|| зак. ско́мкаць, -аю, -аеш, -ае; -аны (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́мкать сов.

1. скамячы́ць;

2. перен. ско́мкаць;

ско́мкать докла́д ско́мкаць дакла́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́мканы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скомкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иско́мкать сов., разг. пакамячы́ць, скамячы́ць, ско́мкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́мканы (о докладе и т.п.) ско́мканный; см. ско́мкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Склума́чыць, склума́чыты ‘скомкаць’ (Клім., Сл. Брэс.). Кантамінацыя скамячыць і клумак ‘клунак’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)