сколупа́ть сов., прост.; см. сколупну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скалупа́ць сов., разг.

1. (ковыряя, сорвать) сколупа́ть;

2. (ковыряя, испортить — во множестве, во многих местах) исковыря́ть; исколупа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)