Verbum

анлайнавы слоўнік

ско́бка гл. скаба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ско́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ско́бка	ско́бкі
Р.	ско́бкі	ско́бак
Д.	ско́бцы	ско́бкам
В.	ско́бку	ско́бкі
Т.	ско́бкай ско́бкаю	ско́бкамі
М.	ско́бцы	ско́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ско́бка ж., в разн. знач. ско́бка;

змацава́ць ~кай — скрепи́ть ско́бкой;

стры́гчыся ў ~ку — стри́чься в ско́бку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́бка^III (способ стрижки) ско́бка, -кі ж.;

стри́чься в ско́бку стры́гчыся ў ско́бку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́бка^I грам., мат. ду́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́бка^II ж.

1. (ручка у дверей) кля́мка, -кі ж., ру́чка, -кі ж.; (для замка) прабо́й, -бо́я м.;

2. техн. кля́мар, -ра м., ду́жка, -кі ж., ско́бка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Тое, што і скаба; невялікая скаба. Змацаваць скобкамі.

2. Тып прычоскі, пры якой валасы падстрыгаюцца па прамой лініі па лбе і патыліцы. Унь яны стаяць. Яраш са скобкай валасоў і жалезным бранзалетам, Юллян Раткевіч глядзіць на Шайку і, здаецца, здагадваецца, што нешта адбылося. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́бка ж памянш гл скаба

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

скобка

Том: 31, старонка: 347.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

скаба́, -ы́, мн. ско́бы і (з ліч. 2, 3, 4) скабы́, скоб, ж.

1. Выгнутая паўкругам металічная паласа, якая служыць ручкай у дзвярах, сундуках і пад.

2. Сагнутая пад вуглом жалезная паласа ці дрот для сашчаплення якіх-н. частак.

Змацаваць вуглы скобамі.

|| памянш. ско́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

|| прым. ско́бачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)