скна́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. скна́рнасць
Р. скна́рнасці
Д. скна́рнасці
В. скна́рнасць
Т. скна́рнасцю
М. скна́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скна́рнасць ж., см. скна́рлівасць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скна́рнасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць скнарнага. Гэтыя жанчыны пазбаўлены той грубай эгаістычнай сілы і той сялянскай скнарнасці, якою так багата надзяліў пісьменнік сваіх герояў. Хведаровіч. [Андрэй:] — Няма ў маёй душы ні прагнасці да багацця, ні кулацкай скнарнасці. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скна́рнасць гл. скнарлівасць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паскна́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Праявіць скнарнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kárgheit

f - ску́пасць, скна́рнасць, скна́рыстасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скопидо́мство ср., разг. скна́рлівасць, -ці ж., скна́рнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скря́жничество ср. ску́пасць, -ці ж., скна́рнасць, -ці ж., скна́рніцтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стяжа́тельство ср. здзі́рства, -ва ср., скна́рнасць, -ці ж., хці́васць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижи́мистость разг. прыці́склівасць, -ці ж.; (скупость) ску́пасць, -ці ж., скна́рнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)