скляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і скляплю́, скле́плеш, скле́пле; -па́й; -па́ны; зак., што.

Злучыць пры дапамозе кляпання.

|| незак. склёпваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. склёпванне, -я, н. і (спец.) склёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

|| прым. склёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скляпа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скляплю́
скляпа́ю		 скле́плем
скляпа́ем
2-я ас. скле́плеш
скляпа́еш		 скле́плеце
скляпа́еце
3-я ас. скле́пле
скляпа́е		 скле́плюць
скляпа́юць
Прошлы час
м. скляпа́ў скляпа́лі
ж. скляпа́ла
н. скляпа́ла
Загадны лад
2-я ас. скляпа́й скляпа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час скляпа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скляпа́ць сов., тех. склепа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скляпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і скляплю, склеплеш, склепле; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць пры дапамозе кляпання. Трэснула тая дуга якраз пасярэдзіне, ды так, што ніяк яе не склеіш і не скляпаеш. Жычка. Цяпер скажу: тады назвалі былі мяне ў маёнтак дзеля таго, каб я скляпаў разарваны сабачы ланцуг і прымацаваў яго да будкі. Кулакоўскі.

2. перан. Разм. Сабраць, стварыць (гаспадарку або калектыў). [Тамаш:] — Я от усё пра алейню думаю, няўжо мы яе не скляпаем?.. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скляпа́ць тэх. zusámmennieten vt, verníeten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

склёпачны гл. скляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склёпванне гл. скляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склёпваць гл. скляпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склепа́ть сов., техн. скляпа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намёртва, прысл.

Вельмі моцна, трывала; так, што нельга раз’яднаць.

Скляпаць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)