склява́ць, склюю́, склюе́ш, склюе́; склюём, склюяце́, склюю́ць; склюй; склява́ны; зак., каго-што.

Клюючы, з’есці.

Куры склявалі пшаніцу.

|| незак. склёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склява́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. склюе́ склюю́ць
Прошлы час
м. склява́ў склява́лі
ж. склява́ла
н. склява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час склява́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

склява́ць сов., в разн. знач. склева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склява́ць, склюю, склюеш, склюе; склюём, склюяце, склююць; зак., каго-што.

Клюючы, з’есці. Скляваць зерне. □ Вішанькі ў садочку Могуць пераспець, Вераб’і склююць іх... Корбан. / Пра рыбу. Рыба склявала чарвячка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склёўваць гл. скляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклява́ць¹, -люю́, -люе́ш, -люе́; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

1. Скляваць усё.

Птушкі паклявалі ўвесь корм.

2. Скляваць крыху.

Грыб крыху пакляваны.

3. Правесці некаторы час, клюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склява́ны склёванный; см. склява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасклёўваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; -аны; зак., што.

Скляваць усё, многае.

Птушкі пасклёўвалі ягады рабіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

склёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад скляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)