скло́нный схі́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

склонный

Том: 31, старонка: 344.

img/31/31-344_1986_Склонный.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лжы́вы

1. (склонный ко лжи) лжи́вый;

л. чалаве́к — лжи́вый челове́к;

2. (фальшивый) ло́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерасполо́женный

1. (недоброжелательный) непрыхі́льны (да каго, чаго);

2. (не склонный) нясхі́льны;

3. (не желающий) неахво́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штука́р, -ра́ м.

1. фо́кусник;

2. ма́стер, изобрета́тель; до́ка;

3. (склонный к выдумкам, затеям, проделкам) зате́йник, штука́рь, шут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

восприи́мчивый

1. (легко воспринимающий) успрыі́млівы, успрыма́льны;

2. (склонный к чему-л.) схі́льны (да чаго), пада́тлівы (на што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

привя́зчивый

1. (склонный к чувству привязанности) прыхі́лісты; схі́льны да лю́басці (да замілава́насці, да адда́насці);

2. (придирчивый) прыдзі́рлівы, прычэ́плівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ілжы́вы

1. (склонный ко лжи) лжи́вый;

і. чалаве́к — лжи́вый челове́к;

2. (содержащий ложь, обман) ло́жный; лжи́вый;

~выя паказа́нні — ло́жные (лжи́вые) показа́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скло́ннасць ‘схільнасць, дар, талент’, ‘прыхільнасць’ (Ласт.), сюды ж скланяць ‘схіляць у карысць каго-небудзь ці чаго-небудзь’, скло́нны ‘прыхільны’ (там жа), ст.-бел. склонити ‘схіліць’ (Альтбаўэр), параўн. рус. скло́нность, склоня́ть, скло́нный ‘тс’. Паводле Кохмана (Stosunki, 125–126), насуперак Фасмеру (3, 642: калька франц. inclination ‘схільнасць’), з польск. skłonność — калька з лац. inclinatio ‘тс’, што трапіла ў рускую мову праз старабеларускую, гл. таксама Віткоўскі, Słownik, 173. У сучаснай літаратурнай мове калькуюцца ўтварэннямі з коранем ‑хіл‑, што не выключае захавання народных форм ад кланіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накло́нный

1. нахі́лены; (косой) ко́сы;

накло́нная пло́скость спец. нахі́леная пло́скасць;

2. уст., см. скло́нный;

◊

кати́ться по накло́нной пло́скости каці́цца па нахі́ленай пло́скасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)