склеро́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
склеро́метр |
склеро́метры |
| Р. |
склеро́метра |
склеро́метраў |
| Д. |
склеро́метру |
склеро́метрам |
| В. |
склеро́метр |
склеро́метры |
| Т. |
склеро́метрам |
склеро́метрамі |
| М. |
склеро́метры |
склеро́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
склеро́метр м., спец. склеро́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
склеро́метр техн. склеро́метр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
склеро́метр, ‑а, м.
Назва розных прыбораў для вымярэння цвёрдасці металаў, мінералаў і пад.
[Ад грэч. sklērós — цвёрды і métron — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
склеро́метр
(ад склера- + -метр)
прыбор для вымярэння цвёрдасці мінералаў, крышталёў і іншых матэрыялаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)