скла́днік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скла́днік скла́днікі
Р. скла́дніка скла́днікаў
Д. скла́дніку скла́днікам
В. скла́днік скла́днікі
Т. скла́днікам скла́днікамі
М. скла́дніку скла́дніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

скла́днік м

1. (складовая частка) Bestándteil m -(e)s, -e, Komponénte f -, -n;

2. матэм Summánd m -en, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

component [kəmˈpəʊnənt] n. кампане́нт; элеме́нт; скла́днік, састаўна́я ча́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

constituent​1 [kənˈstɪtjuənt] n.

1. вы́баршчык, член вы́барчай акру́гі

2. скла́днік, састаўна́я ча́стка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

склада́емае н матэм гл складнік 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ingredient

[ɪnˈgri:diənt]

n.

скла́днік -у m., інгрэдые́нт -у m. (злучэ́ньня або́ су́месі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

komponent, ~u

м. кніжн. кампанент, складнік, складаемае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Bestándteil

m -(e)s, -e састаўна́я ча́стка, скла́днік, элеме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

элеме́нт м

1. Elemént n -(e)s, -e, Bestándteil m -(e)s, -e (складнік);

элеме́нт канстру́кцыі Báuelement n;

2. хім Elemént n, Grúndstoff m -(e)s, -e;

3. эл Zélle f -, -n;

гальвані́чны элеме́нт galvanisches [-´vɑ-] Elemént;

сухі́ элеме́нт Tróckenelement n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)